Lüch op !
Lüch op ! So
grööt wi Boßlers uns,
as´t al de Olen daeden,
wenn hitt an kole Winterdååg
in Masch un Geest se straeden !
Dat is en Lust,
dat is en Höög,
as wi keen baeter waeten !
Jå, püüstert koolt dat vun´t
Haff,
denn mööt wi Boßler sweten !
Denn geiht in´
Snee dör Wisch un Fenn
un över Grööv un Wehl´n,
jå, suust de Boßel över´t Ies,
denn will dor nümms nich
faehl´n.
Steiht
Arbeitsmann un Buur tohoop,
mi dünkt, dat is dat Recht !
Dat´s freesche un dithmarscher
Åårt:
De kennt nich Herr un Knecht.
De gode Bruuk,
de ole Sitt,
de uns vermååkt de Olen,
de schall uns alltiet hillig waen,
wüllt hoog in Ehr´n wi holen !
Vun´ Dollårt nå
de Haewer ´rop
lååt weihn de Boßlerfåhnen,
to Heimåtleef un Brodersinn
un Troo un Gloov uns måhnen.
Lüch op ! Du
Gröötnis frååm un free,
heel Düütschland schall di
hören !
Lüch op ! Du frische
Freesenwoort,
schaßt wedder tohööcht uns
föhren.
Felix Schmeißer, 1926 - in Europlatt överdrågen vun Peter Kollund, Rosendåhl 1997
PS. "Lüch op !" heet sovael as "heb´ auf !", nå wat woll, "Proost !"
Wenn du mehr över Boßeln waeten wullt, so kiek mål ´rin bi