Geschichte vom Wollfaden


		Dat weer ´nmål en lütt Boomwullfåden, de harr Bang, wat he nich recken daeh, so lütt as wat he weer: To flöödig för´n Schippstau, to kort för´n Pullover,

		to bang sik an´ Annern antoknütten un åhn Klöör för´n Stickeree. He föhl sik as´n Stümper un verfull in Eegenmitleed - - bet een Dåågs de Waß an sien Döör kloppen daeh, um em optomuntern: "Wi Beid´ dohn uns tosååm !" "För´n lange Wiehnachtslicht büst Du to kort un ik heff ok nich noog Waß. Åver, för´n lütt Teelicht reckt dat all´mål !" - - Denn kiek:

		"Lååt uns´n Licht anfeng´n in disse Dååg, dormit wi de Düüsternis verdrieven. Dat´s woll baeter, ok blots´n lütt Licht antofeng´n, as jümmer över de Düüsternis to schimpen."