Sommerdeern
Jüßt vör
de Döör, in Nåver sien Gåårn,
glieks
achtern Waepeldoorntuun,
sitt op´e
Wisch en puusbacken Deern
mang Gras un
gaele Sünn´blöömsteern.
Hett´n
Gesicht as en smucke Prinzeß,
gollen Håår
as en Königskroon,
de lütte,
söte Plappersnuut
süht liek
as´n rosåroot Appel ut. -
Se schuult
över´n Knick, se wenkt un se kickt,
streckt ehr
Arms tohööcht un lacht,
hoog båven
in´ Boomtoppen sitt´
lüttje
Vågels un lacht liesen mit. -
Larken
singen, trileert, jubileert,
wiel buten
de Sommerdag blöht . . .
Mien lütt
Deern mit lüchten Ogen
dröömt
ünner´n hogen Haewenbågen . . .
Maennichmål
danst se de´n Padd henlang,
Bööm un
Büsch nickkoppt bikant.
Wo se ok
geiht - wo se sik dreiht
en sachten
Wind ehr Krüllhåår verweiht.
Wieldes de
Wind bunte Blomen küßt,
treckt
wittblaue Wulken an´ Haewen,
hüppt
Sünnstråhlen vun Boom to Boom:
"Wååk
op, wååk op - ut Schadden un Droom !"
Lieselotte Gorsolke-Hameister, 1983 - in Europlatt överdrågen vun Peter Kollund, Rosendåhl 2003
Wenn ik mål in de´n Haewen kååm,
steiht Petrus vör de groten Döörn,
fååt mi bi de Hand un snackt mit mi:
"Nu gåh man ´rin - HE luurt op di !"
Oha, denn mutt ik jå nå vörn . . .
Wenn he denn glieks so frågen deiht:
"Büst´ åårtig west, nerrn op de Eer
?"
nickköpp ik - denk heel sacht un lies:
"Åch, Petrus du, mååk mi
mål wies -
wennehr ik mål en Engel weer !" - -
He snackt je geern - de ole Mann,
sodenn seggt he: "Mien leve
Deern . . ."
Wat he bito all´ns waeten will -
vertell ik nich - swieg lever still,
sünst weiht je glieks de Wind vun vörn.
Verflix, de Düwel - disse Hinkepoot
huukt achtern bi de swatte Nacht . . .
Mit´nmål sett he sik gau in Draff.
Iiwo, de weet vun nix wat af -
de dore Keerl - spijöökt un lacht !
Man, Gott sien Urdeel is gerecht . . .
HE böört tohööcht mien hangen Kopp:
"Bruukst nix as reine Wåhrheit
segg´n,
hest nich lang Tiet to överlegg´n
!"
Foorts bün ik wedder båvenop . . .
Un wenn ik ins en Engel bün
un schall EM Raed un Antwoort ståhn,
warrt liekers mi üm´ Mååg so slecht -
woans kümmt een åhn Lögen t´recht ?
"Nu segg mi blots, wat schall ik dohn ?"
Lieselotte Gorsolke-Hameister, 1983 - in Europlatt överdrågen vun Peter Kollund, Rosendåhl 2003