De Wiehnachtsöverraschung
Lena Timmermann laevt ja in´e Stadt, man ehr hele Verwandtschop, de wahnt op´n Lann´. Ehr Broder, ehr Süster un ok ehr Neffe, de sünd sodennig ok gau bi de Hand, Lena mal mit intospann´, wenn se wat in´e Stadt to beschicken hebbt. Lena Timmermann is man ja ok´n hardensgode Fru. Dorüm maakt se ok All´ns in´e Reeg, rein keen Weg is ehr to wiet. - - Man, dat schall ja nich ümsünst waen - - ohnae ! Denn, as Lena in´ Oktober Geburtsdag harr, do kemen ja ehr Broder, ehr Süster un ehr Neffe op Besöök. Un ehr Broder fröög ok glieks: "Wat wullt denn nu hebbn för dien Loperie ?"
Nu is Lena in ehr ganse Aart ja fix "bescheiden". Se meen dorüm ok: "Ach Gott, wat schall ik dor al groot för naehm´!?" - - "Dat kannst di utsöken - - ´n Goos, oder ´n Dannboom !" sae ehr Broder. - - He harr dat man jüßt seggt, do meen Lenas Neffen: "Tscha, dat wull ik di ok al fragen. Söök di dat ut, - - wi hebbt ok Dannbööm un Göös !" - - Nu wull ehr Süster sachts ok nich t´rüggstahn, se sae ok foorts: "Bi uns is dat jüßtso, wi hebbt ok vun Beid´. Segg, wat du hebbn wullt !" - - Man, Lena wörr de Kraam nu rein´ baeten scheneerlich. Wat een ja ok verstahn kann, wo se ja so "bescheiden" is Se anter dorüm nu ok: "Ach, dat överlaat ik ju. Dat söökt ji man ut. Ik bün mit All´ns to fraeden." - - "Is goot, denn laat di man to Wiehnachten överraschen ! Wi bringt di Morgens wat lang för dien Loperie !" repen de Dree.
|
Ja, un op dissen Snack, dor verleet Lena Timmermann sik nu ja ok wiß. Se höker sik keen Dannboom un ok keen Goos to Wiehnachten ´ran. Nae, se wüß ja, dat se noch wat intokamen harr. Un Lena harr sik ok nich verspikeleert. An´ 24. December bimmel dat al morrns Klock naegen bi ehr an´e Döör. Dat weer ehr Broder. He harr´n Dannboom ünner´n Arm un sae glieks: "Ik dach, schenk ehr man´ Boom, denn wat schall se mit dree Göös !" |
| Lena höög sik nu bannig to de´n smucken Boom. Man, ehr Broder weer jüßt wedder ut de Döör, do keem al ehr Neffe. He harr ok´n Dann ünner´n Arm un meen: "Tscha, Tante Lena, ik heff mi seggt, dree Göös sünd sachts tovael för di, wo du doch alleen büst. Dorüm is di woll ok mehr mit´n Dannboom deent !" | |
Dütmal weer de Freud bi Lena Timmermann al baeten wat söötsuur. Man, se leet sik nix anmarken, tomal se ja noch een Iesen in Füer harr. Un richtig, - - knapp dat ehr Neffe ut de Kaat weer, do stünn ok al ehr Süster in´t Döörlock. Man, se harr garnix mit, as blots´n Hangeltasch. Lena keek ehr nu baeten wat groot un verbiestert an. As ehr Süster dat nu wahrwarrt, dat Lena wat gediegen kieken daeh, do sae se mit´nmal: "Ach, Deern, weets du, ik heff mi seggt, dat hebbt de annern Beiden sachts al in´e Reeg maakt. Un mehr as een Dannboom kannst ja ok nich bruken. Un bi twee Göös, dor wörrst di ja to schann´ aeten. Man, gans leddig schaßt du ok nich utgahn. Ik heff di hier ok´n lütt Fatt Goossmolt mitbröcht, - - dat kannst du ja haegen !" Se grappel sik denn ok glieks dat Fatt ut de Hangeltasch un stell dat op´n Disch.
Lena Timmermann sae nix gaegenop. Man, lachen - - nae, dat daeh se ok nich. Dat weer sachts ok tovael verlangt. Lenas Süster harr nu mit´nmal keen Tiet mehr. Een, Twee, Dree huul se ok ut´e Döör. - - Man, bi Lena weer de Tiet nu ok fix knapp bemaeten. Se müß ja tosehn, wat se sik noch gau´n Goos ´ranhökert kreeg. Ünnerwaegens güng ehr noch vael dör´n Kopp. Un op´nmal nickköpp se för sik alleen. Se harr dor jüßt an dacht, wat "blööd´ Hunn´ selten fett warrt !" - - Un dat gellt sachts ok to Wiehnachten . . .
Haro, 1986 - revideert vun Peter Kollund, Rosendahl 1997