Nix as düt !
Wenn ik mi
mål wat wünschen schull,
ik wünsch mi nix as düt:
Noch eenmål wedder Kind to
waen,
heel tutig, dumm un lütt.
Un denn --
wenn´t Hilligåvend warrt --
so in de Schummeree
gans still in uns´ lütt
Döns to ståhn,
bi Mudder an´e Schört.
Un noch mål sehn, wat Licht um
Licht
sien Schien nå båven smitt,
un all´ns wat bunt in´
Dannboom hangt,
dat lücht un blaenkert mit.
Un noch mål
rüken, wenn an´t Füer
so´n lütten Danntill swaelt.
Un noch mål luustern, wo dat
klingt,
wenn uns´ lütt Spaeldoos
spaelt.
Un noch mål,
wenn dat buten kloppt,
so gans vull Bang un Freud
mien lütt Gebaed dör´t
Halslock quaeln,--
so gau un goot as´t geiht.
Un denn dor
ståhn mit´n Fatt vull Nööt
un mit so´n hitten Kopp:
"Oh, Mudder, Vadder, kiek
doch mål !
Liggt noch wat båven op
!"
Dat is mien Wünschen Jåhr
för Jåhr:
Noch eenmål wedder t´rügg
in´t schöne stille
Kinnerland,
in´t Land vull luder Glück !
Ik weet,
uns´Herrgott gifft mi´t nich.
Man, een Deel weet ik wiß:
Dat sik mien Jung dat jüßtso
wünscht,
wenn he mål sowiet is.
Rudolf Kinau, 1887 bet 1975 - in Europlatt överdrågen vun Peter Kollund, Rosendåhl 1995