Dat Kårtenspill
Ik funn to
Vespertiet in en Dom mi wedder
un sett mi in
dat Siedenschipp op en Holtbank hen.
Jüßt vör mi
seet en Keerl, de spael dor mit Kårten !
"Se mööt dormit", sprook ik, "bet nå de Messe töven !"
De Frömm haev de´n Kopp un seeg mi in´t Gesicht:
"Nu
kieken Se, mien Herr, åver ik spael hier nich !
Kumm
mit ´rut", sae he, wobi he vöran leep.
"Ik
wies Ji, wat een vun mien Kårten lehrt."
Un buten
ünner´t Portål, dor wo dat nüms stöört,
hett mi de
Frömm denn sien Kårtenspill verklåårt.
"Mit
jedeen AS", sprook he, "sall ik nådenken warrn:
Dat
giff blots EEN Måker vun Himmel un
Eer."
"De
TWEE seggt mi: TWEE Minschen geef´t in´
Påradies;
Ådam
un sien Fru, de wo Evå heten daeh.
Treck
ik de Kåårt DREE, so heet dat för de´n
Fråmen:
DREE hill´ge Könige sünd nå
Bethlehem kåmen.
VEER Evangelisten, to uns´
Herrn sien Ruhm,
hebbt
uns bröcht dat Evangelium.
FIEF Kieselsteen söcht sik Dåvid
ut´n Baek,
denn
leggt mit dat Katapult de´n Goliath he flach."
"In
SÖSS Dååg swåår
Wark mååkt sik
uns´ Herr
de
Minschen, Deerten, Planten, de Eer un dat Meer.
An´
SÖV´NTEN Dag roh de leef Gott sik ut
op
en lütt Bank vör sien goll´n Huus.
ACHT Minschen, wolltellt blots
acht, un blots de Fråmen,
sünd
bi de groot Sündfloot dotiet nich umkåmen:
Noåh
un sien dree Söhns, dat sünd tosåmen veer,
un
jedereen sien Fru. Dornå sloot sik de Döör.
NAEGEN Utsätzige in Isråel, bet
op de´n Dood krank,
hebbt
för ehr Heelung de´n Herrn nichmål dankt !"
"TEIHN Order Moses de Utwählten
geef,
as
he vun de´n Barg Sinåi to sien Volk ´rünner steeg.
Ik
heff hier veer Buben, ik heff hier veer Dåmen,
ik
heff hier veer Könige, dat sünd TWÖLF tosååm.
TWÖLF Stünn hett de Dag, TWÖLF Stünn jedeen Nacht,
TWÖLF Måånd dat Johr: So warrt de
Tiet mååkt.
Hart,
Karo, Pik un Trumpf, veer Klöörn in de Hand:
Veer
Johrstieden klöört Woold, Wisch, Feld un Land."
"TWEEUNFÖFFTIG Kårten heff ik in mien
Spill;
nu
tell vun´t Johr de Waeken, dat sünd jüßtsovael.
Un
tell´n wi nu de Punkte, so sünd dat åhn Frååg
DREEHUNNERTFIEFUNSÖSSTIG, sovael en Johr hett
Dååg."
"Momang", segg ik, nådat ik Papier un Blie nehm,
"ik
kann blots op Dreehunnertunveerunsösstig kåmen."
"Jåhahaaa",
meen dor de
Frömm mit en still Högen.
"Se
dröff de Raeken nienich åhn de´n JOKER måken !"
Nå de grootåårtig Melodie vun Bruce Low, överdrågen in Europlatt vun Peter Kollund, Rosendåhl 2003
PS. Wenn du mehr över de moie Kårten un dat "SKÅÅT-Spill" waeten wullt, so kiek mål ´rin bi