K å f f e e d i c k
"Bi mi kummt nix um !", smeet Omå sik wichtig in´e Bost un vertell all Lüüd - de, de dat höör´n wull´n, un de Annern ok - wo düchtig se doch op ehr´n Huushollt paß.
| Omå weer süünig. All´ns wåhr se op un leet nix umkåmen. De Kåffeerohm kååk se op, wat de sik länger heel. Mit´n Teelöpel fisch se sik de Huut dorvun vörsichtig af un daeh de as "Måånschien" op de dampen Kåffee in ehr Taß. Wat nich opeaten worr, sammel se akkerååt bi´nanner un stell dat in´t Flegenschapp. Eenmål in´e Waek dreih se all disse Resten dör de fiene Schiev, schoov en påår kååkte Kantüffeln achternå, röhr en hart kååkte Ei, wat se in lüttje Würfel snee, ünner dat Dördreihte, heel de Schöttel hoog un verkünn stolt: "Kiek hier, hüüt Åvend gifft dat Murmelheidi !" | |
Ok Tüch kunn se nich wegsmieten. All´ns leet sik nochmål bruken: as Flicken, Scheegband or Büxentasch. Ehr opslaeten, parken Ünnerbüx slach se ut as´n Wålfisch: mit´n barg Afneihers worr ut dat Böverdeel en Liefchen, dat Middeldeel geef veer Fååtdöker af un ut de Büxenbeen worrn Kåffeebüdel.
 |
Wat lepen ehr Ogen över, as se dat eerste "CARE-PAKET" utpacken daeh, dat nå de´n ååsigen Krieg keem. Dat weer de reinste Wunnertuut. De hele Familie stunn um de´n Disch, keek mit grote Ogen op Omå, de an´t Utpacken weer. Vör Opraegen leep ehr Duppelkinn hoogroot an un de Brill rutsch op´e sweetige Naes jümmer wieder dål. All´ns stell se eerstmål op de´n Disch. Wat åver in de enkelten Schachteln un Dosen binn weer, leet sik blots råden, denn Ing´lsch kunn keeneen vun uns. |
"MILK-POWDER", laes Omå unsaeker Bookstååv um Bookstååv vör un spikeleer, wat dat op Düütsch heten much. Wi eenigen uns op "Melk-Ersatz".
"CORNET-BEEF . . . , dat´s wiß Biffstück", bestimm Omå, schoov ehr Brill wedder´n Stück höger un stell de Doos op´n Disch.
"NESCAFÉ . . . , instand coffee . . . , aha, Kåffee, Bohnenkåffee ! Krieg de´n Teekaetel to Füer, dat gifft Bohn´kåffee ! Echte amerikånsche Bohn´kåffee ! Jungedi, wi wüllt uns plaegen !" sae Omå to uns´ Mudder, sett sik op´n Stohl un drückt de Kåffeedoos fast an ehr Bost. Vör Freud lüchten ehr Ogen, de dör de Brill duppelt so groot utsegen.
Mudder sett de Teekaetel in drååv op´n Herd, tünner lütt bet ünner dat Füer un dat duer nich lang, do fung de Teekaetel an to sing´n. Omå mååk de Kåffeedoos op un wunner sik dat eerste Mål: "Kiek blotsmål, wat is de Kåffee fien måhlt !"
"Kannst mi glöven, de deiht wat ut !" freu Mudder sik, se stell de Kåffeekann t´recht, hung de´n parken Kåffeebüdel dorin un füll nå Gootdünken en påår Teelöpel vull vun de´n fienen Kåffee in. Omå keek över ehr Brill, de al wedder op´e Naesenspitz seet un sae welkemål: "Vörsichtig, waes blots vörsichtig, wat du nix vörbi ååst !"
Sodenn goot Mudder dat Wåter to. Omå paß nipp op, wat dat Wåter splüternhitt ut de Tuut krell un in lüttje Pattschoon´ någåten worr. "Wunnerlich", schüddkopp Omå, as de Kåffee so gans anners opschumen daeh, anners, as se dat vun fröher wennt weer.
"Dat kummt wiß dorvun, wat de Kåffee so fien måhlt is", meen Mudder, se heel wedder de Naes över de Kåffeedoos, snüffel un sae: "Rüük blotsmål !"
| "Vun dat Kåffeedick warrn wi uns nochmål en schöne twete Treck opgeten !" freu Omå sik un nehm de Kåffeebüdel ut de Kann. Se wunner sik glieks, wat de so licht weer. De Büdel drüpp af un Omå keek heel verwunnert. "Emmå . . .", mehr geef ehr Stimm nich her, Mit beslågen Brill´nglöös sack se t´rügg op ehr´n Stohl. Eerst as se sik wedder benaut harr, sae se mit en Stimm, de gans frömd klung: "De . . . de Kåffeebüdel is leddig !" |  |
Mudder deck Tassen op un goot Omå, Vadder un sik´n kralle Treck in. "Dat gifft in Amerikå so vael Kåffee, wat se dat gårnich nöödig hebbt, Kåffeedick to sammeln um noch´n twete Treck dorvun optogeten !" spikeleer Omå, as se sik wedder in Fasson harr un nehm mit´n spitze Mund en grote Sluck Bohn´kåffee mit "Måånschien".
Frenz Bertram, 2001 - in Europlatt överdrågen vun Peter Kollund, Rosendåhl 2003