Mien Jehann

Ik wull, wi weern noch kleen, Jehann,

do weer de Welt so groot !

Wi seten op de´n Steen, Jehann,

weeßt noch ? bi Nåver´s Soot.

An´ Haewen seil de stille Måån,

wi segen, wo he leep,

un snacken, wo de Himmel hoog

un wo de Soot woll deep.

Weeßt noch, wo still dat weer, Jehann ?

Dor röhr keen Blatt an´ Boom.

So is dat nu nich mehr, Jehann,

as hööchstens noch in´ Droom.

Åch nae, wenn do de Schaeper sung,

alleen in´t wiede Feld:

Ni´ wåhr, Jehann ? dat weer en Toon !

De eenzig´ op disse Welt.

 

Mitünner in´e Schummertiet,

denn warrt mi so to Moot.

Denn löppt mi´t langs de Rügg so hitt,

as domååls bi de´n Soot.

Denn dreih ik mi so hastig üm,

as weer ik nich alleen:

Doch all´ns, wat ik finn, Jehann,

dat is - - ik ståh un ween.

Klaus Groth, 1819 bet 1899 - in Europlatt överdrågen vun Peter Kollund, Rosendåhl 1995

Wenn nu noch Hannes Wåder de Melodie dorto singt, denn löppt mi´t ok langs de Rügg, di ok ?

torügg in de´n Maimaand

PS. Wenn du mehr över de´n wunnerbor´n "Lederbåås" waeten wullt,

so kiek in bi Universal-Music/Hannes Wader