Mien Jehann
Ik wull, wi weern noch kleen, Jehann,
do weer de Welt so groot !
Wi seten op de´n Steen, Jehann,
weeßt noch ? bi Nåver´s Soot.
An´ Haewen seil de stille Måån,
wi segen, wo he leep,
un snacken, wo de Himmel hoog
un wo de Soot woll deep.
Weeßt noch, wo still dat weer, Jehann ?
Dor röhr keen Blatt an´ Boom.
So is dat nu nich mehr, Jehann,
as hööchstens noch in´ Droom.
Åch nae, wenn do de Schaeper sung,
alleen in´t wiede Feld:
Ni´ wåhr, Jehann ? dat weer en Toon !
De eenzig´ op disse Welt.
Mitünner in´e Schummertiet,
denn warrt mi so to Moot.
Denn löppt mi´t langs de Rügg so hitt,
as domååls bi de´n Soot.
Denn dreih ik mi so hastig üm,
as weer ik nich alleen:
Doch all´ns, wat ik finn, Jehann,
dat is - - ik ståh un ween.
Klaus Groth, 1819 bet 1899 - in Europlatt överdrågen vun Peter Kollund, Rosendåhl 1995
Wenn nu noch Hannes Wåder de Melodie dorto singt, denn löppt mi´t ok langs de Rügg, di ok ?
PS. Wenn du mehr över de´n wunnerbor´n "Lederbåås" waeten wullt,
so kiek in bi Universal-Music/Hannes Wader