Worüm de Hahns kreiht
Een Morgen, vör Sünnopgang keem de Voß in´ Wiemen un wull sik´n Hahn to´n Fröhstück haaln. He puul an de Stalldöör ´rüm, un kreeg ehr ok richtig noog op. Dor seten de Höhner op´n Stang, een bi´n anner, schöön moi rund, un slepen. Man, jüßt nu müß de Hahn opwaken. He seeg de´n Voß, flöög gau ´rut un schreeg för dull: "Eveillez ! Eveillez !" - - Denn´t weer´n franzööschen Hahn.
| De Voß löppt achter de´n Hahn ´ran, "wullt du still waesen", tuschel he un wull em dootbieten. Aver de Hahn flöög op´t Huus un schreeg noch duller. Do keem de Sünn miteens ´rut, un möök all´ns hell. Un do kreeg de Voß dat mit de Angst un kneep ut, vördat de Hunn´ nu opwaken. | |
De Hahn flöög vun´t Dack ´rünner, pluuster sik bannig op un nehm de´n Snavel hoog un denn so ´rin na sien Höhner: "Se schulln man gau ´rutkaam´, un sik dat ankieken, he harr dat maakt, dat de Sünn opgahn weer !" De Höhner fung´n je nu an to kakeln, wat ehr Hahn för´n düchdigen Keerl weer ! Un denn gung´n se op Naverschop un sludern dat överall ´rüm.
Un dor weern Mecklenbörger Höhner, de saen to ehr´n Hahn: "Wat de ool welsche Piepmatz kann, dat kannst du doch ok !" - "Ja", seggt de Hahn, "morrn warr ik em dat wiesen, de´n Muskant de´n !" As he opwaakt de´n anner´n Morgen, weer de Franzoos al bi un schreeg sien "Eveillez !" Aver de Sünn keem nich. Do füng de Mecklenbörger an mit sien depen Baß: "Herut mit diii !" Un do keem de Sünn ´rut.
 |
"Na", fröög de Mecklenbörger mit scheven Kopp dörch de Plankenritz, "wat seggst nu, du ole Kakelkreih ?" De Franzoos aver flöög mit de Flünken un blarr, he harr dat maakt, dat de Sünn ´rutkeem. He harr dor je ok mit mang kreiht. Do worr de Mecklenbörger füünsch, flöög batz över de Plank: "Tööf, du verdreihte Lögensteert !" De Beiden kregen sik düchtig in de Feddern. De Mecklenbörger reet de´n Franzoos de´n halven Steert ut. |
Do hebbt de Höhner vun de´n Mecklenbörger Hahn sik bannig höögt, sünd loslopen un hebbt dat överall vertellt: Ehr Hahn harr dat maakt, dat de Sünn opgeiht, un de´n welschen Flunkervagel harr he de´n helen Steert utraeten. As dat nu de Latienschen un Hollandschen un Daenschen un all de annern Höhner op de Naverschop höörn daehn, do strieden se ehr´e Hahns op, se schulln ok mal wiesen, wat se de Sünn ´rutkreih´n kunn´. De´n annern Morgen weer dat en dull´n Spektakel ! Bi de´n Larm keem de Sünn ´rut, sachen un sinnig, un se lach hell op, as se all de Hahns seeg, elkeen op sien Meßhümpel.
| Aver de Hahns kregen
sik je nu dat Strieden. Jedereen glööf, he harr dat
maakt, dat de Sünn opgüng. Un de Höhner weern jümmer
mit ehr´n Hahn. Vun de Tiet an is dat so: Wenn sik twee
Hahns draapt, sodenn schimpt se sik un tarrt sik in de
Feddern. Un jeden Morgen kreiht se de Sünn ´rut. De
Lütten kriescht ok al mit, dat is nu woll´n Arvfaehler.
- - Wullt dat nich glöven, denn muß mal fröh opstahn ! De´n Voß aver hett dat all´ns nix utmaakt, de is vun do af avends kamen. |
 |
Paul Schurek, 1890 bet 1962 - revideert vun Peter Kollund, Rosendahl 1996
Kattuhl un Håhn
En Uhl seet in
uns´ Ellernbusch
un harr sik gans
verkråpen;
se drusel sachen
vör sik hen,
een Oog weer to,
- - een åpen.
Uns´ Håhn
flöög op de´n hogen Tuun,
daeh as en Pfau
sik dreihen,
slöög mit de
Flünken op un dål
un füng luut an
to kreihen:
"Du
ole, griese Nachtgespenst,
wat hest du
hier to huken,
wat wullt du
denn op unsen Hoff,
büst doch
to nix to bruken."
De Uhl keek
fråågwies nå de´n Håhn:
"Hest
du hier dat Regeeren ?
Mit
dien grootspoorig Wichtigdohn
kannst
mi nich imponeeren.
Lååt
man dat lude Kreihen nå
un
perr mål baeten liesen;
wat
ik to nix to bruken bün,
dat
mußt du eerst bewiesen."
Wat een is weert
un wat ok nich,
dor lett sik
vael an dreihen:
"De
bunten Feddern mååkt dat nich,
ok
nich dat lude Kreihen !"
Hans Hansen-Palmus, 1901 bet 1989 - in Europlatt överdrågen vun Peter Kollund, Rosendåhl 1997