De Eekboom

Ik weet eenen Eekboom, de steiht an´e See,
de Noordstorm, de bruust in sien Knaest,
stolt reckt he de Kroon in´e Hööcht;
so is dat al dusend Johr west !
Keen Minschenhand, de hett em plant,
he reckt sik vun Pommern bet Nedderland.

Ik weet eenen Eekboom vull Knorrn un vull Knaest,
op de´n faat keen Biel un keen Aext.
Sien Bork is so ruuch un sien Holt is so fast,
as weer he mal bannt un behext.
Nix hett em dahn, he warrt noch stahn,
wenn wedder mal dusend vun Johrn vergahn.

Un de König un sien Königin
un sien Dochter, de gahn an de´n Strand:
"Wat deiht dat för´n maechdigen Eekboom sien,
de sien Telgen reckt över dat Land ?
´keen hett em plaegt, ´keen hett em haegt,
dat he sien Blaeder so lustig röögt ?"

Un as nu de König sien Antwoort begehrt,
steiht vör em en junge Gesell:
"Herr König, ji hebbt ju ja sunst nich d´rum scheert,
ju Fru nich un ok ju Mamsell.
Keen vörnaehm Lüüd, de em harrn Tiet günnt,
to sehn, dat de´n Boom ok sien Recht to kümmt.

Un doch gröönt so lustig de Eekboom opstunns.
wi Arbeitslüüd hebbt em wahrt;
de Eekboom, Herr König, de Eekboom is uns´,
uns´ plattdüütsche Spraak is´t un Aart,
keen vörnehm Kunst hett se uns verhunst,
frie wußen, to Hööchden ahn Königsgunst."

Gau gifft em de König sien Dochter de Hand:
"Gott saegen di, Gesell, för dien Raed !
Wenn de Stormwind eerst bruust dör dat düütsche Land
denn weet ik en saeker Staed.
´keen eegen Aart frie winnt un wahrt,
bi de´n is in Noot een to´n Besten verwahrt !"

Fritz Reuter, 1810 bet 1874 - revideert vun Peter Kollund, Rosendahl 1995

t´rügg in de Stöövkist

besöök ok mal de´n groten Meister Fritz Reuter in Stavenhagen,

oder ünner http://www.fritz-reuter-literaturmuseum.de