De Eekboom
Ik weet eenen
Eekboom, de steiht an´e See,
de Noordstorm, de bruust in sien
Knaest,
stolt reckt he de Kroon in´e
Hööcht;
so is dat al dusend Johr west !
Keen Minschenhand, de hett em
plant,
he reckt sik vun Pommern bet
Nedderland.
Ik weet eenen
Eekboom vull Knorrn un vull Knaest,
op de´n faat keen Biel un keen
Aext.
Sien Bork is so ruuch un sien Holt
is so fast,
as weer he mal bannt un behext.
Nix hett em dahn, he warrt noch
stahn,
wenn wedder mal dusend vun Johrn
vergahn.
Un de König un
sien Königin
un sien Dochter, de gahn an de´n
Strand:
"Wat deiht dat
för´n maechdigen Eekboom sien,
de sien Telgen reckt
över dat Land ?
´keen hett em plaegt,
´keen hett em haegt,
dat he sien Blaeder so
lustig röögt ?"
Un as nu de
König sien Antwoort begehrt,
steiht vör em en junge Gesell:
"Herr König, ji
hebbt ju ja sunst nich d´rum scheert,
ju Fru nich un ok ju
Mamsell.
Keen vörnaehm Lüüd,
de em harrn Tiet günnt,
to sehn, dat de´n
Boom ok sien Recht to kümmt.
Un
doch gröönt so lustig de Eekboom opstunns.
wi
Arbeitslüüd hebbt em wahrt;
de Eekboom,
Herr König, de Eekboom is uns´,
uns´
plattdüütsche Spraak is´t un Aart,
keen vörnehm
Kunst hett se uns verhunst,
frie wußen, to
Hööchden ahn Königsgunst."
Gau gifft em de
König sien Dochter de Hand:
"Gott saegen di, Gesell, för dien Raed !
Wenn de Stormwind eerst bruust dör dat düütsche
Land
denn weet ik en saeker Staed.
´keen eegen Aart frie winnt un wahrt,
bi de´n is in Noot een to´n Besten verwahrt !"
Fritz Reuter, 1810 bet 1874 - revideert vun Peter Kollund, Rosendahl 1995
besöök ok mal de´n groten Meister Fritz Reuter in Stavenhagen,
oder ünner http://www.fritz-reuter-literaturmuseum.de