Fresenhoff
Wenn de Wind
dör de Bööm weiht
un´t Gras
nich mehr wassen deiht
un gael al
warrt,
denn kummt
de Tiet.
Wenn de
Storm över´t Feld geiht,
wo lang
schon keen Koorn mehr steiht
un Maehl al
warrt,
denn is´t
bald sowiet.
Dat de Dag
körter warrt
un de Nacht
de duert lang,
un de Kinner
vun´e Nåver,
de warrn in
Düüstern bang.
Wenn de
Raeg´n vun´t Reitdack drüppt,
mien Söhn
buten gauer löppt,
sunst warrt
he natt,
denn snurrt
binn´ de Katt.
Wenn de Wind
dreiht, vun Noorn weiht
un Raeg´n
gaeg´n de Finster neiht,
de Schiev´n
dål rennt,
denn föhl
ik mi wohl.
Wenn dat
Füer in´e Kamin brennt
un jeder di
bi´n Vörnååm nennt,
wiel he di
kennt,
denn is
uns´ Huus vull.
Denn de
Nåvers sünd disse Tiet
ok nich
geern alleen,
un de
Teepunsch an´t Füer
mååkt de
Waeder wedder schöön.
Wenn de
Blaeder sik bruun farvt
un Wåter
steiht in´e Grååv,
denn warrt
dat Harvst
op uns´
Fresenhoff.
Knut Kiesewetter, 1972 - in Europlatt överdrågen vun Peter Kollund, Rosendåhl 1997
PS. Wenn du mehr över de´n wunnerbor´n "Musikbåås" waeten wullt,
so kiek in bi Knut Kiesewetter Life-Line