Extratog na Tornesch
| Dat weer in´t Johr
Achteihnhunnerttweeuntachentig. Generalfeldmarschall Helmuth vun Moltke weer Generalstabschef, he harr dat Segg´n
Achteihnhunnertveerunsößtig in de´n Krieg gaegen
Daenemark, Achteihnhunnertsößunsößtig in de´n
Böhmschen Feldtog, un ok in de´n Düütsch -
Franzööschen Krieg söventig - eenunsöventig geef he
de´n Ton an. Hüüttodaags kann sik dat´n Minsch knapp vörstelln - - aver de Graf vun Moltke weer vun Achteihnhunnertachtunföfftig bet -tachuntachentig Chef vun´ Generalstab, dat sünd dörtig Johr ! Dor weer noch Bestaennigkeit in´e hoge Polletik - - hüüt hett´n "Verteidigungsminister" maennigmal Möög, sik vun de eene bet to de anner Wahl to hool´n ! |
 |
Wat dat All´ns mit de Iesenbahn to dohn hett ? Laat mi dat mal vertelln. Graf vun Moltke harr´n Süster, un dat adelige Frolein vun Moltke laev in dat adelige Kloster to Uetersen. Un wiel de ool Moltke ´n goden Verdrag mit sien Süster harr, besöcht he ehr af un an. De hoge Herr keem mit´n Ieltog, aver sien Salonwaag worr in Altona afkuppelt un kreeg dor´n nüe Lok vörspannt un fohr denn as Extratog wieder na Tornesch. Weer so´n Extratog nu över´n Telegraph anseggt, denn weer vellicht wat los op´n Bahnhoff in Tornesch. De Bahnhoffsvörsitter smitt sik in sien Extrauniform, müß witte Hannschen un de´n langen Saevel ümsnallt draegen. De Füerwehrkapell nehm Opstellung, un wenn de Extratog mit Graf vun Moltke sinnig in´ Bahnhoff inleep, denn spael´n se "Preußens Gloria" ! Bannig fierlich weer dat. Vör´n Bahnhoff stunn´ denn vael Lüüd, un wenn de hoge Gast ut´n Bahnhoff keem, denn repen se: "Vivat ! Hoch lebe unser Graf von Moltke" - - un so worr ut de´n lütten Bahnhoff Tornesch maennichmal sowat as´n richdigen "Staatsbahnhoff".
 |
To de domalige Tiet laev in Tornesch de Muurpoleer Jan Schröder. So´n Muurpoleer verdeen ok to de Tiet al´n schöön Stück Geld un kunn de´n Düwel al mal dansen laten. - - Eenmal, dor harr Jan Schröder de Poppen un de´n Düwel wedder dansen laten, ´n hele Nacht harr he sik in Hamborg um de Ohrn haut. As he nu morrns in Altona op´n Bahnhoff ankümmt, dor is de Tog na Tornesch jüßt affohrt, un nu seet he dor ! Wat nu - - de naechst´ Tog fohr eerst üm de Middagstiet. So lett he sik bi de´n Bahnhoffsvörsitter vun´n Bahnhoff Altona mell´n un as he vörlaten warrt, fraagt he, wat denn woll so´n Extratog na Tornesch kost ! Wat ? Twintig Mark ? Dat weer för de´n Muurpoleer Jan Schröder doch´n Klacks, un he seggt kort un bünnig: "Denn spann man an !" |
Foorts tickert dat al över´n Telegraphen: "Extrazug im Plan dreiundneunzigfünf - sechsundfünzig nach Tornesch - - Ankunft sechs Uhr zweiundfünfzig." As de Telegraphist dat in Tornesch opnaehm´n deiht, rennt he foorts na de Deenstwahnung vun sien Bahnhoffsvörsitter; al buten vör de Wahnungsdöör prahlt he: "Moltke kümmt - - Moltke kümmt !" De Bahnhoffsvörsitter, de jüßt an´ Kaffeedisch seet, springt vun´ Disch op, de Kaffeekann fallt üm - - de Fru Deenstvörsitter schreet op - - aver he, de Bahnhoffsvörsitter weet, wat nu to dohn is. He rennt an´t Finster, ritt dat apen un bölkt na buten: "Füerwehrkapell alameern - - foorts de Füerwehrkapell alameern !" Duert denn ok nich lang, dor störten de eersten Lüüd vun´e Füerwehrkapell op´n Bahnhoff - - Een vun se keem sogar op Tüffeln un´ Anner keem plattbarfoot ! De müßen sik beid´ in´e tweete Reeg stelln, sodenn full dat garnich op. Tolets keem de dicke Hermann Bartelsen mit de grote Trummel anjachtert - - de weer ok sowat vun unbalstüürig un sweet al an´ fröhen Morrn as´n Oß ! Aver all Achtung - - de Füerwehrkapell weer komplett !
| Blots de Bahnhoffsvörsitter harr de witten Hanschen nich finn´ kunnt - - een Paar weer in´e Wasch, un dat anner Paar leeg mal wedder nich in de böverste Schuuflaad vun de Kommod ! Jümmer un jümmer harr he sien Fru praedigt: "Leg´ jedes Ding an seinen Ort, sonst geht die Zeit mit Suchen fort" - - wenn Moltke weg weer, denn wull he mit sien Madam mal richtig Düütsch snacken - - dat nehm he sik fast vör. Wieder kunn he dor aver nu keen Gedanken bi verleern - - de Extratog leep in ! |  |
De Füerwehrkapell spael "Preußens Gloria" - - de Bahnhoffsvörsitter leggt de rechde Hand an sien Deenstmütz - - de Extratog höllt ! De Bahnhoffsvörsitter stört na de Waggondöör, ritt ehr apen - - un denn stiggt he ut - - Jan Schröder, de Muurpoleer ut Tornesch ! He tippt mit twee Finger an sien Muurmannshoot un seggt mehr to sik sülm: "Dunnerkiel ok - - dor warrt een doch för twintig Mark allerhand baden !" Dorbi nückt he nochmal mit´n Kopp un stolzeer an de Füerwehrkapell vörbi ut´n Bahnhoff.
"Moin, moin !"
Hans E. Jürgensen, 1986 - revideert vun Peter Kollund, Rosendahl 1996