"Nae, Fiken, denk di, wo´t mi gung ! --
As´t güstern an to schummern fung,
do gåh ik hen nå´n Wåter hålen,
un as ik kååm nå unsen Soot,
do steiht en Keerl dor rank un groot
un smuck vun Kopp bet op de Såhlen.

He kickt mi an, ik kiek em an, he seggt mi nix, ik segg em nix

un lååt mien Ammers in de´n Soot.

Un as de Ammers nu sünd vull,
un ik nå Huus nu gåhen wull,
do kümmt de Keerl -- nu denk di, Fiken !
Do hölpt he mi de swåre Dracht
heel fründlich op un strååkt mi sacht
un warrt mi in de Ogen kieken.

He kickt mi an, ik kiek em an, he seggt mi nix, ik segg em nix

un nehm de Ammers op un gåh.

Un as ik gåh de Strååt hendål,
do geiht de Keerl -- nu denk di mål !
An miene Siet henlang de Stråten,
un as ik sett mien Ammers hen,
do kümmt he ´ran un warrt mi denn
gans leef in siene Arme fåten;

He kickt mi an, ik kiek em an, he seggt mi nix, ik segg em nix

un ik gåh wieder hen nå Huus.

Un as ik an de Huusdöör keem
un miene Dracht herünner nehm
un sett mien beiden Ammers nedder,
do nehm he mi in sienen Arm
un drück mien Hart un küßt mi warm --
un denk di mål ! -- ik küß em wedder.

He kickt mi an, ik kiek em an, he seggt mi nix, ik segg em nix

do kümmt uns´ Fru to´n Huus herut,
do weer dat mit dat Küssen ut: --"