D a t B e s t
Nu schull Gretå ok mit to´n Waekenmarkt, schull Mudder hölpen, Kantüffeln, Wuddeln un Kohl to verköpen. Jå, dat weer weddermål Dunnersdag, se kemen ut Wesselbuurn, Vadder harr al Klock fiev de´n Kombi vullpackt un Mudder verklåår lütt Gretå ünnerwaegens, wat se segg´n un baeter nich segg´n schull. Mit Sellerie, Dill un sowat kenn´ se sik al lang ut, åvers mit de "Exoten" keem se man knapp t´recht; harr jå noch ehr Laevdag nix mit Avokados un Mango to dohn hatt. |
Un jüßt dormit keem se wat låter to Målöör, as´n fein antrocken Fru keem, de vael baeter Bescheed wuß as se sülm. Se wull Spargel hebb´n ut Israel, nich ut Süüdåfrikå. Mandarinen schull´n ut Marokko kåmen, Tomaten nich ut Holland, nae - - afs´luut vun´e Kanarischen Inseln. Gretå keem reinweg in Sweet, as disse Fru - - un denn noch åhn Gedüür - - ehr utfråågt över Auberginen, Kiwi, ok - - oh leve Lüüd - - nå Artischocken un Broccoli. |
Oplets wull se noch wat över de Appeln waeten: "Aus Kalifornien oder aus Neuseeland ?" Gretå ståmer blots noch verbiestert: "Ut Vadder´s Gåårn - - mehr weet ik nich." Do, jå do güng de Sünn op över dat Gesicht un över dissen Dag, weer jå Dunnersdag in Husum ! De Fru langt nå de´n Korf mit´n lachen un´ bet blaenkern Ogen: "Mehr brauch´ ich auch nicht zu wissen: "Ut Vadder´s Gåårn - - wat baeters giff dat nich !"
Käthe Hoppe, 1922 bet 2000 - in Europlatt överdrågen vun Peter Kollund, Rosendåhl 1996
PS. Jüßtso as bi de´n Voß, is de Dunnersdag ok in Husum en wunnerbor Dag.
Kiek mål vörbi, mußt åver´n goden Dråht hebb´n nå Petrus oder in´t Internett.
De Minipark
Mien Vadderhuus stünn an de Vörstetten. Nå vörn hento leeg de wiede Hamborger Håven, achtern´rut weer so´n Åårt Gängeviddel, en Gewirr vun lange Achterhööv un Hüttenregen. Åver twüschen uns´ Achterhuus un dat Gängeviddel leeg noch wat, sotoseggen dat Påradies, uns´ Huusgåårn, en wunnerbore Anlååg ! Dat weer dotiet so´n Åårt Minipark. Un wat geef dat dor nich all´ns !
Glieks links vun de achterliche Huusdöör stunn uns´ Sandkist, de sogår ´n Dack harr, wat wi Kinner ok bi Raegenwaeder dor in spaeln kunn´. In de Süüdwesteck vun dat lütt Rechteck weer de Höhnerstall mit söß echte "Itåljener" un ehr´n Håhn, de herrlich kreihn kunn. In de Noordoosteck stünn de Loov, an de ehr holten Lattenwark sik sommers de roden Füürbohn ´hoograngelten. An dat Enn vun de´n Minipark weer en grote Waschbalje vull Wåter in de´n Bodden ingråven, dor swömm´ twee smucke Ånten op. Vun dat Gängeviddel weer uns´ lütt Påradies afdeelt mit en swatte Teerplank. In´t Vörjohr blöh an de Plank en Spalier vun twee wunnerbor Kaßbaerbööm, droomhaft antosehn. |
Ok sünst geef dat jümmers weddermål botånsche Sensåtschonen. Mål wuß dor jichtenswo en Gööntüüch vun afsünnerliche Åårt. Keeneen kenn dat. Staevige Stengels mit´n gewaltig gröön Blattwark. Een Dåågs Blödenklocken, witt un binn´ gael un´ lütt bet violett. Wat weer dat ? En Kåffeeboom oder ´n Teestruuk ? Oder sulln dor wollmööglich Banånen an wassen ? Wi plaegten dat Unikum jeden Dag mit de Geetkann un weern bannig neeschierig. Bet een Dåågs Trinå, uns´ nee Kööksch, mål in unsen Minipark keem un uns´ Rårität ünner de Ogen kreeg. "Is´n Kantüffel", sae Trinå. Se stamm vun Ossenwarder. |
Jan Braß alias Edgår Walsemann, 1890 bet 19?? - in Europlatt överdrågen vun Peter Kollund, Rosendåhl 2003