Vun´ Wiehnachtsmann

Mien grote Deern, mien lüttje Deern,
de möögt so geern Geschichden höörn.
Un kümmt de Wiehnachtstiet nu ´ran,
vertell ik jem vun´ Wiehnachtsmann.
Denn kiekt se Beid´ mit Ogen groot,
as in so´n blanken, depen Soot.
Un in ehr Ogen deep dor ünn´
ståht all mien Geschichden binn´.


De Wiehnachtsmann, mien söte Muus,
de hett dor buten ´rut sien Huus,
dor buten, wo de Dannen ståht.
Dor sitt he in sien lüttje Kååt
un kickt. Un fangt dat an to sneen,
denn fleit he. Un denn - - hest´ nich sehn !
denn kååmt de Kreihn un jümmer mehr
mit Wark un Wark em vör de Döör,
mit Wark un Wark, segg an, segg an,
wat schüllt wi denn, ool Wiehnachtsmann !

Vergaet mi keen !

Denn sett de Ool sien Piep bisiet
un seggt: Dat warrt nu Wiehnachtstiet !
Denn stickt he an dree lange Lichten
un mååkt en fierlich Gesichten
un schüfft tohööcht sien grote Brill - -
un all de swarten Kreihn sitt´ still.
Mien leve Kreihn, so seggt he denn,
ji mööt nu nå de Stadt mål hen,
´naem achter Wall un Steen vermuurt
de leven Kinner lang al luurt.
Tellt se mi all ! Vergaet mi keen !
Dor sünd so vael mang Muur un Steen.
Un nu man gau, mien leve Kreihn !
Ik mutt de´n groten Sack noch neihn !

Wark ! Wark !
Nu waes mål still, mien Deern !
Kannst nich de Kreihn al tell´n höörn ?

Hermann Claudius, 1878 bet 1980 - in Europlatt överdrågen vun Peter Kollund, Rosendåhl 1997

torügg in de´n Naewelmaand

PS: Dat neemoodsche Utsehn vun hüüt, so as uns de Wiehnachtsmann hier båven anluern deiht, dat kümmt ut Amerika vun´e USA her. Un as ik man höört heff, is dat´n Kreatschoon vun "Coca Cola" in ehr root-witt Nationålklöör.