Plattdüütsch in
Chicago 
Plattdüütsch in
Chicago
Wenn nich de
Pool dortwüschen weer
vu Kiel bet
Illinois,
so wüß ik noch
en Minschen mehr,
de na Chicago
reis´.
Denn sae ik: Gau
de´n Kuffer packt !
Ik mutt mal
höörn un sehn,
wo man in´
Westen Plattdüütsch snackt,
günt bi de
groten Seen !
Wo fröher
nachts bi Voß un Uhl
en eensaam
Jaeger sleep,
wo sunst dat
wille Kriegsgehuul
de Minschen
schreck un reep:
Dor röppt uns´
ole Moderspraak
nu Dusende
tosaam;
to´n lustig,
hartlich plattdüütsch Snack
süht Illinois
se kaam´.
Ja, sunnerbor un
wunnerbor !
Segg an: ´keen
harr dat dacht ?
´keen dat seggt
harr vör dörtig Johr,
de´n harr man
luut utlacht.
De´n harr man
seggt: In düütschen Lann´,
dor schaamt man
sik vör Platt,
dat is bet dicht
vör´t Ünnergahn,
keen Buur - - he
hett dat satt.
De Kinner lehrt
al in de School:
dat weer so
groff, so ruuch,
paß
hööchstens in´e Köök bi´n Kohl
un achter Putt
un Ploog.
De aver, de vun
Huus un Kluus
de Noot dreef,
dat Geschick,
de, de do gahn
un wannern muß
un söken na dat
Glück.
Ut Vaderland un
Heimat fort,
weg över´t
wiede Meer:
Höör de mal
dor en plattdüütsch Woort - -
Mein Gott ! wo
trock em´t dör.
So herrlich
klung em keen Musik
un sung keen
Nachtigal,
em lepen glieks
in´ Ogenblick
de hellen
Traan´ hendal. - -
Un as wi keem´
un sung´n op´t nee
de´n lang
vergaeten Klang:
Vör de weer´t
mehr as Melodie,
as Dichtung un
Gesang.
De höörn de´n
Heimattoon herut,
as worr Reveille
blaast,
do keem dat an,
as reep dat luut:
So Jungs ! Un nu
hoolt fast !
De reep uns´
ole Moderspraak
to Dusende bieen
to´n hartlich
Snack un düchtig Saak:
To´n
Plattdüütschen Vereen. - -
Um fast to hooln
an düütsche Aart
in´t nee´
Vaderland,
um optofrischen
mal dat Hart,
to starken Kopp
un Hand. - -
Wi Saengers aver
hier to Huus,
wi spöör´t ok
ut de Feern
de´n
Wedderklang as Heimatgruß
mit Stolt un
bannig geern.
Uns klingt dat
as per Telephon,
jüm Hurra, bet
an´t Hart,
ik föhl dat as
de´n hööchsten Lohn,
de, de Dichters
baad´n warrt.
Dat gifft en
Echo, ja dat röppt
- - wovör ik
straev un waak - -
All wat bi uns
in´ Dusel slöppt:
Hoolt fast an
Aart un Spraak !
Un kann ik nich,
as ik woll much,
mit fiern dor
jüm Fest,
so schick ik
jüm en Gruß un Spruch,
mien Hartlichst
un mien Best.
Vellicht ok mal
mien öllsten Söhn,
- - vun söven
Foot as ik - -
mit
plattdüütsch Hart un lange Been,
versteiht sik,
un mi liek.
Un nu mien
Spruch, de heet: Hoolt fast
an
plattdüütsch Spraak un Aart !
Un för dat
Fest: dat´ blöht un waßt
un jümmer
schöner warrt !
Klaus Groth, 1819 bet 1899 - revideert vun Peter Kollund, Rosendahl 1998
PS. Besöök Se mal de ASHHS, de Süsters un Bröders vun Güntsiet de´n Pool
American-Sleswig-Holsteen-Heritage-Society
Wenn dat Klaas wüß harr, wat dat Internett dat nu heel eenfach maakt !