 |
 |
B r o o k d ö r p
Nu will ik Ju eerst doch mal fragen: Sünd Ji ok woll al mal in Brookdörp waesen ? Wenn nich, denn will ik Ju doch raden, dor mal hentofohrn, - - versteiht sik, in´e schöne Sommertiet ! De Itzhöders un de Wilsterschen kennt dat lütte Dörp al, de kaamt maennigmal Sünndags mit ganse Wagens vull un se köönt dorvun vertelln, wo schöön as dat dor is, un wat´n Vergnögen dat is, bi Westphal´n op´n Diek in de lüttje hölten Lööv to sitten un op´e Elv to kieken, wenn se so spegelblank is.
|
|
Dor seilt de groten un lütten Schaep op un dal, - - Dampers un Dree- un Veermasters, Barken un Schoners un Gott weet wat all ! Wi Brookdörpers köönt dat glieks sehn, wonaem as se to Huus höört; is dat´n Ing´lschmann oder´n Franzoos oder Hollanner, - - wi weet glieks Bescheed, wi köönt dat sehn an de Takelaasch. Dor weet Ji woll jüßt nich vael vun, un wi köönt dat ok nich vun Ju verlangen. Aver schöön is dat dor - - wunnerschöön !
 |
 |
Un wenn Ji Ju denn mal ümdreiht un in de rieke, gröne Masch ´rinpliert, wo de smucken Buurhööv in lange Regen staht, merrn mang de Koornfeller un Wischen, - - wat´n Staat is dat ! Linkerhand liggt Sankt Margrethen, liek vör Ju Wilster mit de´n slanken Toorn, de blots na bavento ´n baeten scheef is, un mit dat Doosensche Böörgmeesterhuus, dat mit sien blaue Panndack hoog mang de annern Hüüs ´rutkickt, - - un rechterhand Beidenfleth un Wewelsfleth, - - un denn langs´n Elvdiek all de lüttjen Katen mit ehr Appel- un Bloomgaarns. Dat is as´n Landkaart, wenn een dor so op´n Diek steiht un in de Feern kickt !
Aver in´ Harvst mööt Ji nich kamen, denn kriegt Ji de Staeveln nich wedder mit. Wenn dat lebennig Goot op´n Stall un dat Koorn op´n Böhn is, sodenn is´t rein ut mit dat Vergnögen in´e Masch. Dat gifft´n ool döösig Snack: "Dat´s ´n Laeven in´e Masch ! Ik gah miendaag nich wedder na de Geest. All´ Daag Speckpannkoken, un doch man half satt !" - - De Düwel mag waeten, wokeen as dat opbröcht hett ! Een kunn meen´ dat is Tüünkraam, aver ik glööf de Geest is dormit meent. Satt schüllt Ji dor woll warrn, un dat gifft dor ok noch wat anners as Speckpannkoken, - - vör all´n, wenn Ji as Gaest kaamt. Ji schulln sik wunnern, as se Ju dor opdischen doht ! Gode fründliche, ehrhafte Lüüd sünd de Brookdörpers dör de Bank, un se laat sik bi´n Düwel nich lumpen.
Paul Trede, 1829 bet 1908 - revideert vun Peter Kollund, Rosendahl 1996
PS. Un wenn Ji hüüt mal wat vun Brookdörp höörn, denn is dat meist so, as wenn dat man blots´n AKW is - - .