An Theodor Storm
Dör de Gardien,
wenn morgens kümmt de eerste Schien,
dat Huus is still, de Stadt, de slöppt,
wietaf un swack en Huushåhn röppt;
du kannst dien Wandklock ticken höör´n,
en Wågen klötert in de Feern,
as wenn dien Hart noch slummern deiht - -
weer´t nich en Droßel, de dår fleut ?
Se is´t, de di nich slåpen leet:
"Höörst du denn gårnich ?" luut ehr Leed;
wenn dien Glück nich gans toschann´,
dien Lengen un Höpen all vundann´,
denn treckt
di warm de Morgenschien
in´t Hart
´rin.
An Klaus Groth
Wenn´t Åvend warrt,
un still de Welt un still dat Hart;
wenn mööd op´t Knee di liggt de Hand
un ut dien Huusklock an de Wand
du höörst de´n Parpendikelslag,
de nich to Woort keem över Dag;
wenn´t Schummern in´e Ecken liggt
un buten al de Nachtswulk flüggt; - -
wenn denn noch eenmål kickt de Sünn
mit gollen Schien to´n Finster ´rin,
un eh´r de Slååp kümmt un de Nacht,
noch eenmål
all´ns laevt un lacht, - -
wenn´t
Åvend warrt.
1995 överdrågen vun Peter Kollund "ole Smaed" Swesing-Båhnhoff in Europlatt